Nic tak nie łączy, jak wspólne śpiewanie. Dlaczego tak bardzo lubimy karaoke?
Jedni podśpiewują sobie pod prysznicem. Drudzy prezentują swoje umiejętności wokalne własnemu lustrzanemu odbiciu, siłą wyobraźni zamieniając grzebień w mikrofon. Nic więc dziwnego, że karaoke podbija serca dzieci i dorosłych.
Karaoke przywędrowało do nas z Japonii. Jego nazwa (dosł. pusta orkiestra) pochodzi od tego, że uczestnikom tej formy rozrywki, śpiewającym znane przeboje w np. w klubie, towarzyszy odtwarzany z nagrania akompaniament instrumentalny (bez warstwy wokalnej). Teksty piosenek wyświetlane są na specjalnych ekranach.
Tradycja karaoke jest głęboko zakorzeniona w kulturze Japonii, ale współczesne zainteresowanie nią ma swój początek w latach 70. XX w. i wiąże się z osobą japońskiego piosenkarza Daisuke Inoue. Słuchający jego koncertów bywalcy kawiarni Utagoe Kissa poprosili artystę o nagranie utworów, tak aby mogli je śpiewać podczas jego nieobecności. Daisuke Inoue skonstruował więc automat, który po wrzuceniu 100-jenowej monety odtwarzał piosenkę. W 2004 r. Daisuke Inoue, jako „wynalazca” karaoke, został uhonorowany pokojową nagrodą Ig Nobla. Kapituła Ig Nobla uznała karaoke za „całkowicie nowy sposób wzajemnego krzewienia tolerancji”.
Piosenki, podobnie jak wierszyki i bajki, rozwijają wyobraźnię dziecka. Są bardzo dobrym narzędziem w ćwiczeniu pamięci, a do tego przyjemnym i bardzo łatwo akceptowalnym przez dzieci. Praktycznie każde dziecko na pewnym etapie swego życia lubi śpiewać a nauka tekstu nie jest wtedy męczącym recytowaniem linijek, tylko łatwo dobranym potokiem słów, który układa się w całość pod wpływem melodii.
Rozważając rozwój fizyczny dzieci zauważalne jest, że pod wpływem śpiewu rozwijają się i usprawniają układy oddechowy, krążenia, trawienny i nerwowy, co ma dalsze konsekwencje w mechanizmach funkcji życiowych . Dzieci, zwykle w sposób naturalny, łączą śpiew z ruchem podkreślając rytm zawarty w piosence. Skłonność ta, dobrze wykorzystana przez mądrego rodzica czy wychowawcę, prowadzi do usprawnienia ciała i kształtowania prawidłowej postawy. Poprzez śpiew i poprzedzające go ćwiczenia mowy, dziecko w atrakcyjny sposób doskonali technikę operowania oddechem i głosem. Ćwiczy dykcję, modulację, interpretację, pokonuje nieśmiałość, znosi bariery międzyludzkie i międzypokoleniowe.
Tyle teorii.
W naszym Internacie tez postanowiliśmy wypraktykować Karaokę. W środę 19.04.2023 w świetlicy Internatu odbył się konkurs Karaokę. Zainteresowanie było olbrzymie, udział wzięły dzieci i młodzież oraz nauczyciele i pedagodzy. Konkurs zaczął się o godzinie 19 i trwał do późnych godzin wieczornych, wszyscy chcieli śpiewać i radości nie było końca, nieśmiali się ośmielili a smutni stali się weseli. Wszyscy uczestnicy dostali nagrody i wszyscy jednomyślnie chcą kontynuować zajęcia Karaokę w przyszłości. Konkurs Karaokę chcemy na stałe wprowadzić to harmonogramu zajęć w Internacie.
